Rond de Kerst
Door: Jenny
Blijf op de hoogte en volg Jenny
28 December 2015 | Tanzania, Mwanza
Rond de Kerst
Het is de hoogste tijd weer iets van me te laten horen, want er is weer van alles gebeurd.
Inmiddels krijgen alle brandwondenpatiëntjes een energie- en eiwitrijke pap in de ochtend en ’s middags dezelfde maar dan alleen voor de ernstige gevallen. De dames in de keuken maken het klaar en de moeders gaan het daar halen. Ze zijn er erg blij mee. Ik denk dat jullie sponsorgeld genoeg is voor een jaar, daarna kan waarschijnlijk het door Anne bij elkaar verzamelde geld gebruikt worden om het voort te zetten. Verder is het ondervoede kind ontslagen, hij was redelijk opgelapt en met voedingsadvies naar huis gestuurd. De vraag is wanneer het weer mis gaat.(de moeder kwam net langs met hem en hij was zowaar weer een beetje aangekomen). Ik heb vorige week een kleine presentatie gegeven over voeding bij brandwonden voor de verpleegkundigen van de kinderafdeling en nu willen ze dat ik dat ook doe voor de hele staf in het kader van “continuous education”. En nu is de vraag wanneer. Verder wil ik ook aandacht gaan besteden aan ondervoeding en bijvoorbeeld eens alle weegschalen onder handen gaan nemen want ze geven allemaal andere gewichten aan. Ondanks dat ik redelijk tevreden ben over mijn resultaten realiseer ik me dat ik werken toch wel erg vermoeiend vind. Dus na 14 januari stop ik er denk ik mee en dan ga ik misschien nog wat reizen.
Kerst leeft hier ook onder de mensen, ze gaan allemaal naar de kerk als ze christelijk zijn en dan wordt er wat af gezongen en gedanst. Ze eten ook lekker, kip bijvoorbeeld en rijst. En hier en daar zie je kleine kerstboompjes of –versiering. Ik heb zelf weinig gemerkt van de Kerst, want ik ben op safari geweest. Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad om een groepje te vinden waar ik me bij kon aansluiten. Eerst waren er twee Amerikanen volgens mijn reisbureautje, maar uiteindelijk gingen die niet en toen ben ik aangesloten bij twee Tanzaniaanse dames uit Dar Es Salaam. Hun safari startte vanuit Arusha, dus ik met mijn reisagent naar Arusha met de bus, 14 uur reizen! Maar het was de moeite waard. De eerste dag stond oa een fietstochtje gepland, ik was de enige die meedeed want de anderen konden helemaal niet fietsen. Dus ik met een gids uit het dorp op een mountainbike naar Lake Manyara, ca 15 km heen en weer. Onderweg veel gezien vogels, herten en buffaloes. Het knulletje sprak redelijk Engels en wilde ‘wildlife’ gaan studeren.
De dag erna gingen we op weg naar de Ngorogoro krater, een hele grote krater van een uitgewerkte vulkaan, waar heel veel wilde dieren voorkomen. Je moet met de auto afdalen de krater in via een steile helling. Er was heel veel wild te zien, zebra’s en wildebeest, gazelles, leeuwen, nijlpaarden, hyena’s enz, geen giraffes want die kunnen die steile helling niet af en er zijn ook geen bomen in de kraterbodem, maar wel enkele meertjes en daar zaten de nijlpaarden in. We kampeerden op een camping op de rand van de krater en dat was prachtig. ’s Avonds werd de camping vereerd met het bezoek van een olifant, dus iedereen selfies maken met de olifant op de achtergrond, de volgende ochtend kwam hij terug en dronk eerst uit de watertank en daarna vrat hij hele watermeloenen en ananassen op uit de voorraad van een safarigroep. Met stenen en veel lawaai hebben ze hem weggejaagd.
Daarna gingen we naar de Serengeti, de koningin van de wildparken. Onderweg zijn we op bezoek geweest bij een Masai dorp. Ik werd verwelkomd met een mannendans en een vrouwendans. Ze houden koeien, geiten en schapen en drinken/eten alleen melk, bloed en vlees. Ze hebben speciaal iemand uit het dorp Engels laten leren om met de toeristen te kunnen praten. In de Serengeti mogen Masai niet wonen en koeien hoeden omdat het een nationaal park is.
In eerste instantie zagen we niet veel dieren, maar later in de middag steeds meer. Hier zagen we ook een luipaard in een boom liggen en twee jakhalzen de weg oversteken en er waren ook veel meer hertachtigen zoals antilopen, hartebeest, waterbuck etc. Toch vond ik Ngorogoro mooier vanwege de omgeving. Ook bij deze camping kregen we weer bezoek van een olifant, hij stond vlak bij de deur van de wasgelegenheid en liep de camping op. Gelukkig stond mijn tent een beetje in het midden tussen de andere.
En toen gingen we weer naar huis, wij werden gedropt bij een westelijke uitgang van het park, de anderen gingen weer terug naar Arusha. Ik had gezegd dat ik geen bezwaar had om met het ov terug te gaan naar Mwanza, had ik dat maar niet gedaan. Ruim tien uur duurde het voordat we weer thuis waren, oa vijf uur in een dalla dalla (een overvol ov-busje) over een hele slechte weg, en vrijwel geen eten onderweg. Mijn touroperator was geen organisatietalent dus, hij had niet eens genoeg geld meer om me naar huis te laten brengen.
Ik heb zoveel blauwe plekken opgelopen dat ze zeggen dat ik al een beetje een zwarte huid begin te krijgen.
Groeten van Jenny en de beste wensen voor 2016. Maak er een mooi jaar van!
Het is de hoogste tijd weer iets van me te laten horen, want er is weer van alles gebeurd.
Inmiddels krijgen alle brandwondenpatiëntjes een energie- en eiwitrijke pap in de ochtend en ’s middags dezelfde maar dan alleen voor de ernstige gevallen. De dames in de keuken maken het klaar en de moeders gaan het daar halen. Ze zijn er erg blij mee. Ik denk dat jullie sponsorgeld genoeg is voor een jaar, daarna kan waarschijnlijk het door Anne bij elkaar verzamelde geld gebruikt worden om het voort te zetten. Verder is het ondervoede kind ontslagen, hij was redelijk opgelapt en met voedingsadvies naar huis gestuurd. De vraag is wanneer het weer mis gaat.(de moeder kwam net langs met hem en hij was zowaar weer een beetje aangekomen). Ik heb vorige week een kleine presentatie gegeven over voeding bij brandwonden voor de verpleegkundigen van de kinderafdeling en nu willen ze dat ik dat ook doe voor de hele staf in het kader van “continuous education”. En nu is de vraag wanneer. Verder wil ik ook aandacht gaan besteden aan ondervoeding en bijvoorbeeld eens alle weegschalen onder handen gaan nemen want ze geven allemaal andere gewichten aan. Ondanks dat ik redelijk tevreden ben over mijn resultaten realiseer ik me dat ik werken toch wel erg vermoeiend vind. Dus na 14 januari stop ik er denk ik mee en dan ga ik misschien nog wat reizen.
Kerst leeft hier ook onder de mensen, ze gaan allemaal naar de kerk als ze christelijk zijn en dan wordt er wat af gezongen en gedanst. Ze eten ook lekker, kip bijvoorbeeld en rijst. En hier en daar zie je kleine kerstboompjes of –versiering. Ik heb zelf weinig gemerkt van de Kerst, want ik ben op safari geweest. Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad om een groepje te vinden waar ik me bij kon aansluiten. Eerst waren er twee Amerikanen volgens mijn reisbureautje, maar uiteindelijk gingen die niet en toen ben ik aangesloten bij twee Tanzaniaanse dames uit Dar Es Salaam. Hun safari startte vanuit Arusha, dus ik met mijn reisagent naar Arusha met de bus, 14 uur reizen! Maar het was de moeite waard. De eerste dag stond oa een fietstochtje gepland, ik was de enige die meedeed want de anderen konden helemaal niet fietsen. Dus ik met een gids uit het dorp op een mountainbike naar Lake Manyara, ca 15 km heen en weer. Onderweg veel gezien vogels, herten en buffaloes. Het knulletje sprak redelijk Engels en wilde ‘wildlife’ gaan studeren.
De dag erna gingen we op weg naar de Ngorogoro krater, een hele grote krater van een uitgewerkte vulkaan, waar heel veel wilde dieren voorkomen. Je moet met de auto afdalen de krater in via een steile helling. Er was heel veel wild te zien, zebra’s en wildebeest, gazelles, leeuwen, nijlpaarden, hyena’s enz, geen giraffes want die kunnen die steile helling niet af en er zijn ook geen bomen in de kraterbodem, maar wel enkele meertjes en daar zaten de nijlpaarden in. We kampeerden op een camping op de rand van de krater en dat was prachtig. ’s Avonds werd de camping vereerd met het bezoek van een olifant, dus iedereen selfies maken met de olifant op de achtergrond, de volgende ochtend kwam hij terug en dronk eerst uit de watertank en daarna vrat hij hele watermeloenen en ananassen op uit de voorraad van een safarigroep. Met stenen en veel lawaai hebben ze hem weggejaagd.
Daarna gingen we naar de Serengeti, de koningin van de wildparken. Onderweg zijn we op bezoek geweest bij een Masai dorp. Ik werd verwelkomd met een mannendans en een vrouwendans. Ze houden koeien, geiten en schapen en drinken/eten alleen melk, bloed en vlees. Ze hebben speciaal iemand uit het dorp Engels laten leren om met de toeristen te kunnen praten. In de Serengeti mogen Masai niet wonen en koeien hoeden omdat het een nationaal park is.
In eerste instantie zagen we niet veel dieren, maar later in de middag steeds meer. Hier zagen we ook een luipaard in een boom liggen en twee jakhalzen de weg oversteken en er waren ook veel meer hertachtigen zoals antilopen, hartebeest, waterbuck etc. Toch vond ik Ngorogoro mooier vanwege de omgeving. Ook bij deze camping kregen we weer bezoek van een olifant, hij stond vlak bij de deur van de wasgelegenheid en liep de camping op. Gelukkig stond mijn tent een beetje in het midden tussen de andere.
En toen gingen we weer naar huis, wij werden gedropt bij een westelijke uitgang van het park, de anderen gingen weer terug naar Arusha. Ik had gezegd dat ik geen bezwaar had om met het ov terug te gaan naar Mwanza, had ik dat maar niet gedaan. Ruim tien uur duurde het voordat we weer thuis waren, oa vijf uur in een dalla dalla (een overvol ov-busje) over een hele slechte weg, en vrijwel geen eten onderweg. Mijn touroperator was geen organisatietalent dus, hij had niet eens genoeg geld meer om me naar huis te laten brengen.
Ik heb zoveel blauwe plekken opgelopen dat ze zeggen dat ik al een beetje een zwarte huid begin te krijgen.
Groeten van Jenny en de beste wensen voor 2016. Maak er een mooi jaar van!
-
28 December 2015 - 19:42
Joke VH:
Ha Jenny,
Leuk je verhalen over de wilde dieren, moet er wel om lachen!
Betere besteding van je tijd dan tussen de kerstvierders lijkt mij.
Nog een paar goede werkweken toegewenst!
Joke
-
28 December 2015 - 19:56
Magda:
Dat zijn nog eens avonturen. Kun je straks hier nog wel wennen? -
28 December 2015 - 21:11
Anja:
Heb heerlijk om je reisverslag moeten lachen. Alleen die terugweg, dat gehobbel in dat busje.... OMG. Misschien word jij daar zelfs te oud voor. Wat betreft het werk in het ziekenhuis heb je je plekje wel veroverd, lees ik. Nog een paar goede weken daar. En daarna lekker, comfortabel reizen. Ik zie uit naar je volgende verslag. -
29 December 2015 - 00:53
Jo Linssen:
Hoi Jenny,
Wat een verhalen , vooral dat van die olifanten maakt op mij veel indruk, maar hier kan het ook tegenzitten, vanavond naar de nieuwe nor geweest, Rick Nolov and friends , gaf een concert, was om half twaalf afgelopen , toen naar huis , net buiten Heerlen , lekke band, ben toen gaan lopen, 50 minuten gelopen met de fiets aan de hand, is natuurlijk geen 10 uur in een busje, dat je ook nog bont en blauw achterlaat .
Ook voor jou het allerbeste voor 2016
Jo -
31 December 2015 - 11:33
Marij:
Dag Jenny
De beste wensen voor 2016.De start is voor jou in elk geval goed.
Ik geniet van je verhaal en van de foto's.Waar is jouw selfie met de olifant?
Die Masaidames mogen er ook zijn.
Vanavond ga ik voor de tv hangen Herman Finkers doet de oudejaars-conference.Verder moeten we 2* spelen dus dan is 2016 weer begonnen.Het zou iets kouder worden,maar de hazelaars bloeien volop,gevolg,hooikoorts!
Werk met plezier en ga fijn reizen.
Groet,Marij -
31 December 2015 - 23:33
Marga Stittelaar:
Jenny de verslagen heb ik allemaal gelezen, geweldig wat je allemaal gezien hebt. Ook neem ik mijn petje voor je af, geweldig werk wat je doet. Het is nu oudejaarsavond en we (Jeroen en ik) zitten te genieten van de top 2000 met heerlijke muziek.
Ik wens je een hele goeie roetsj (op z'n Limburgs) naar 2016 en nog vele mooie dagen of maanden met veel gezondheid wensen wij je toe. Ik blijf genieten van je verslagen.
Groetjes Marga en Jeroen -
02 Januari 2016 - 21:24
Lieke Westendorp:
Super, Jenny, wat een avonturen en mooi werk wat je doet in het ziekenhuis! De afgelopen tijd ruimte gehad om leuke dingen te doen: cultuur in Amsterdam (liefst 3 keer) en op stap in Nederland (2 keer).
En verder ook genieten van de nieuwe uitbouw aan ons huis en uitzicht op onze vernieuwde tuin. A.s dinsdag weer aan de bak, maar eerst nog aan de slag met foto's van onze zomerreis in de VS.
Andere koek dan Afrika, een continent dat hoog op mijn lijstje staat om te bezoeken!
Heel veel plezier met deze reis in het nieuwe jaar! En natuurlijk alle goeds toegewenst!
Lieve groet, Lieke -
02 Januari 2016 - 23:44
Marga:
hee meiske.
Supervrouw! heerlijk wat je allemaal doet, ziet,meemaakt en kunt betekenen. Ben benieuwd naar je donkere huid! veel groeten van ons allemaal!
-
04 Januari 2016 - 01:20
Jannie :
Hoi Jenny leuk om weer een berichtje van je te lezen.prachtig al die wilde dieren zo dicht bij! Wij zijn momenteel in Sydney hebben daar het spectaculaire vuurwerk mee gemaakt.5 jan.vliegen we Door naar N.Zeeland .we hebben daar een camper gehuurd tot eind jan. Dan nog 3 dagen Bangkok en 4 weken Jomtien om op verhaal te komen. 2 maart gaan we weer naar huis. Als je terug bent in Nederland zou het leuk zijn om onze reis ervaringen uit te wisselen. Nog veel plezier. Gr. Han Jannie en Helmie -
04 Januari 2016 - 12:16
Willy:
Hoi Jenny
Wat een mooie verhalen en foto's. Je kan dus best wel wat beteken daar. Ook de safari ziet er prachtig uit. Zo echt Afrika. Heeel anders dan Brazilië, waar ik net met Marijn van terug ben. Was ook een enerverende reis. Zal ik maar gauw een kampeer plaatsje reserveren voor het Afrika festival, wat dat kan nu.
Een heel goed, gelukkig en gezond 2016 en lieve groetjes, Willy -
06 Januari 2016 - 14:07
Anita:
Hoi Jenny, gelukkig nieuwjaar! Goed werk doe je daar, ze zullen het jammer vinden dat je binnenkort vertrekt. Waar reis je dan naar toe?
Prachtig hè die wildparken, ik vond de Ngorogoro ook het mooist. Geniet nog van je verblijf en goeie reis! Groetjes van Anita -
09 Januari 2016 - 19:17
Ton Peters:
Dag Jenny,
Mooie verhalen, zeker na een onbereikbaar gladde week in het noorden van Nederland. Hoop je gauw weer te zien.
Groet,
Ton -
15 Januari 2016 - 09:33
José:
Hoi Jenny, een beetje laat levensteken uit Leiden (behalve dat van Hans dan). Ik hoop dat je tevreden terugkijkt op je nuttige werk voor de voedingsprojecten. En nu dan lekker nog vakantie vieren. Pas goed op jezelf! Hartelijke groet van José
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
